In het Engels heet een testament een 'last will'. En dat is precies wat een testament is. Het is de laatste wens van degene die overlijdt. Het is goed om hier even bij stil te staan.
De laatste wens van iemand die overlijdt. Iemand zal dus moeten zorgen, dat deze laatste wensen worden ingewilligd. En wie gaat dat doen? Dat mag iedereen doen. Vaak wordt diegene aangewezen door de overledene. Dat kunnen de kinderen of de partner zijn, die worden aangewezen als executeur testamentair. Het is de taak van de executeur testamentair om  uit te voeren wat er in het testament wordt bepaald. 
Helaas is niet altijd duidelijk wat de bedoeling is en soms is de bedoeling van het testament niet wat de erfgenamen voor zichzelf in gedachten hadden. Hier kan  dus gedoe over ontstaan.

Het goed voorbereiden van het testament is enorm belangrijk. De wensen van diegene die een testament wil maken moet goed worden uitgezocht. En daarna bekijken we hoe we het opschrijven.
Een testament is dus een persoonlijk document. Daar mag je ook best goed de tijd voor nemen.

Dit kun je allemaal regelen in een testament:

• Sommige familieleden zijn al erfgenaam, zonder dat je dat altijd realiseert. Als je zelf wilt bepalen wie je erfgenaam wordt, dan kan dat ook. 
• In de wet staat hoe de nalatenschap wordt verdeeld, maar daar mag je van afwijken als je dat wil. Je kunt de ene erfgenaam meer laten erven dan de andere als je dat wil.  Dat mag je zelfs per erfgenaam zelf bepalen.
• Je mag een erfgenaam vruchtgebruik geven. Bijvoorbeeld voor je woning. Dan mag de erfgenaam je woning gebruiken, zonder dat die eigenaar wordt. Dat eigendom is dan van een andere erfgenaam. Dat gebeurt bv als je als erflater, je partner wilt laten wonen in jouw woning zolang die leeft. Je kinderen worden dan de nieuwe eigenaar, maar de partner mag daar voor een bepaalde periode wonen.
• Je mag ook legaten uitdelen. Dat zijn bepaalde geldbedragen of kostbaarheden. Dat gebeurt bv bij kleinkinderen. Kleinkinderen zijn dan geen erfgenaam, maar je wilt ze toch bedrag nalaten. Dat is een legaat. 
• Je kunt ook geld nalaten aan een goed doel.  Goede doelen betalen geen erfbelasting over hetgeen ze ontvangen. 
• Soms willen mensen dat bepaalde mensen helemaal niet erven. Voor kinderen kun je het erfdeel beperken. Dan krijgen een kleiner deel dan ze normaal gesproken zouden erven. Dat heet de legitieme portie of ook wel het wettelijk erfdeel.
  Om allerlei redenen kan het wenselijk zijn om levenspartner niet te laten erven. Niet alleen omdat de relatie is verstoord, maar ook om de erfbelasting beter te plannen kan het onwenselijk zijn om een partner te laten erven.
  In een situatie van een samengesteld gezin met kinderen van verschillende partners, stiefkinderen die meer als eigen kinderen voelen dan de eigen kinderen en andere varianten, levert een testament interessante oplossingen.
• Je kunt een erfgenaam 'vrij van recht' of 'netto' laten erven. Dan betekent dat je aangeeft wie de erfbelasting moet betalen. De ontvanger of degene die nalaat. Als je erflater de erfbelasting wil betalen, dan wordt die betaald uit rest van de erfenis.
• Je mag zelf bepalen wie jouw erfenis gaat afwikkelen. Degene die dat doet heet een executeur testamentair. Die zal na jouw overlijden het testament gaan afwikkelen op de manier zoals jij het wil.  Dit kan iedereen zijn, een familielid of goede vriend, maar ook financiele planner of een notaris.
• Ouders kunnen een voogd benoemen voor hun minderjarige kinderen. Een voogd neemt dan de zorg op zich voor de minderjarige kinderen als  beide ouders overlijden, terwijl de kinderen nog minderjarig zijn.